Author Archives: limonatta

Blogumdaki ilk yazımın üzerine bir on yıl devrilmiş. Çocuklar Büyürken demişim. Henüz elimin altında büyürlerken, sanki çok uzun soluklu bir duyguymuş gibi, öyle bir rüya… Oysa büyüdüler. Bağımsızlaşıyorlar. Daha yolları var ama belki de birkaç sene sonra o yolu bensiz … Okumaya devam et →

Yüz yıl mı yaşarım? Yok sanmıyorum. E o zaman yolun yarısını çoktan geçtim. Bu dünya üzerinde epey bir zaman geçirmiş sayılıyorum artık… Büyük okyanuslar ve kara parçaları, yağmur ormanları, buzullar, sonsuz çöller ve kum dağları. Bunlarla beraber bakınca küçük, küçücük bir … Okumaya devam et →

Esip duruyor, günlerdir hatta aylardır. Esmeye de devam edecek. Mimu aramıza katıldığında iki buçuk yaşında bir bebekti. Destek almamız gerektiğini hep biliyorduk. Aldık da. O yaralı bir kuştu, iyileşmesi gerekiyordu, uğraştık. Güvenli bağlanma eksikti, ince ince ördük. Konuşması geride idi, … Okumaya devam et →

Yıllar önce taze bir ikiz annesi iken bir mail grubumuz vardı, yirmiküsur aktif yazışan anne idik. Çoğul bebek annelerinin şıp diye anlayacağı birşey belki bu; dayanışırdık. Derdimiz, şaşkınlıklarımız, yorgunluklarımız, içimizden taşan sevgi… Anneliğin tüm dolu dolu hallerini konuşur, yazışır, dayanışırdık. … Okumaya devam et →

Sevmenin kolayı olur mu? Naif, tatlı, yumuşak olanı severken kılçıklı, çapaklı çetrefilli olanı da seviyor musunuz? Zoru, çalkantılıyı, gölgeleri olanı… Yeni nesil anne babalara bakıyorum; ben ve benden bir sonraki kuşağa. Çoğunlukla ebeveyn olmayı sadece içgüdüsel yapmayan, okuyan, merkeze çocuğunu … Okumaya devam et →

Denizleri severim. Kıyısında durup bakmayı, kokusunu içime çekmeyi severim.  Suyun şeffaf ve yumuşacık desteğini, sabahları dingin, akşamları biraz tekinsiz halini… Güçlü bir simge deniz.  Denizi izlerken iki şey çağrışır daima beynimde; açık olmak ve hür olmak. İkincisi daha karmaşık, biliyorum … Okumaya devam et →

Ana sınıfına başlayacak Mimu. Bir yandan büyüttük valla, gibi bir gururlu ebeveyn hissiyatı, öte yandan yapabilecek mi gerçekten de, okulla yaşadığı iniş çıkışları çözebilecek miyiz, endişesi hakim bende. Vesikalık çektirdik. Ve bummmm! Öyle bir ışık yansıdı ki bana 3×5 cmlik … Okumaya devam et →

İki yıl önce, iki çocuklu bir anne bir küçüğün elinden tuttu. İki yaşında bir minikle bir kapıdan çıktılar. Bir baba onları kalp çarpıntısı ve heyecanla izliyordu artları sıra. Ve o anı fotoğrafladı. Çok acemiydik. Oysa o zamana dek anne baba olmayı … Okumaya devam et →