Çalışıyorum çalışmasına masa başında da içimde kocaman bir girdap, dönüp duruyor. Beynimden başlıyor rüzgar, kalbime iniyor. Midemde çalkalanıyor. Hissettiklerim ne ise, hepsi içimde esiyor.
Bir randevum var yarın. Küçük bir kalp ile. Beni beklemiyor aslında, haberi bile yok. Kendi küçük dünyasında bildiği, alıştığı hayatı sürdürüyor. Minik bir kalp nelere sevinirse onlara sevinip, nelere üzülürse onlara üzülüyor. Minik bir beden kaçta uykuya dalarsa o saatte uyuyup, sabahına gülücüklerle uyanıyor. Eminim seviliyor, ihtimam görüyor. Ama ait mi bir başka kalbe? Sanmıyorum. Başka kalpler bırakmış onu… Şartlar diyelim, kısaca.
Tanışacağız. Hayatlarımız değer mi birbirine bilmiyorum. İsteyince kalpler çok kolay buluşuyor aslında da; hayatlarımız buluşacak mı, göreceğiz.
Es rüzgar es. Yarına dek es. Sonra bırak durulayım, hayatlarımızda yeni kapılara yer açayım.
-
Son Yazılar
Arşivler
- Aralık 2022
- Şubat 2021
- Aralık 2019
- Ağustos 2019
- Ağustos 2018
- Ocak 2018
- Kasım 2017
- Ekim 2017
- Mayıs 2017
- Aralık 2016
- Kasım 2016
- Mayıs 2016
- Nisan 2016
- Mart 2016
- Şubat 2016
- Ocak 2016
- Aralık 2015
- Ekim 2015
- Mayıs 2015
- Aralık 2014
- Kasım 2014
- Eylül 2014
- Ağustos 2014
- Temmuz 2014
- Haziran 2014
- Mayıs 2014
- Nisan 2014
- Mart 2014
- Nisan 2012
- Aralık 2011
- Kasım 2011
- Haziran 2011
- Mayıs 2011
- Nisan 2011
- Mart 2011
- Ocak 2011
- Kasım 2010
Kategoriler
Meta
Çok heyecan verici. Çok duygu yüklü. Benim de kalbime pır pır, tarif edilmez bir şey geldi şimdi bu yüzden. Merakla bekliyoruz…
Başımızda kavak yelleri, esiyormuş, essin! Güzellikler getirsin…
Asli ne guzel anlatiyorsun duygularini… Yarin ve sonrasi nasil olacak, cok merak ediyorum…
Aslıcım, bu diyarlar için öylesine istisnai bir öyküye ortak ediyorsunuz ki bizi… Umutla, heyecanla, olanca iyilik dilekleriyle izliyor olacağız. Nazarlardan, sorunlardan uzak kalın. Bu güzel heyecanınız hepinizi mutlu, sağlıklı kılsın. Kucaklıyorum hepinizi 🙂 Sevgiyle…
Çok çok teşekkürler. İyi dilek ve dualara ihtiyacımız olacak.
Bu tarif edilemeyen duyguları 2009 yılı sonlarında yaşamıştık. Heyecan, korku, panik ve merak; sonra kapıda beliren gülen bir yüz ve bir çift zeytin göz herşeyi bir anda değiştirdi. Bir tutam sevgi verdik birbirimize, sonra yeni ufuklara yelken açtık. Bize o günleri hatırlattınız, teşekkürler.
Hep yeni ufuklarınız olsun…